තවත් මෙහි කුමට රැඳෙනුද

පාව යයි මේකුළු
පාව යයි වියරුවෙන්
නතු වෙමින් හමායන
සැඩ නළ රැලට

සැලෙයි තුරු පත් තදින්
සැලෙයි රඟමින් දේවදාසීන් සේ
සෝ ළතැවුල් දෙමින්
මාරුතය වයනා තාලයට

දැවටෙයි මළ හිරු බැසයමින්
කළු වළාවෙක හඬන්නට තතනන
සොම්නස් පොදක් සේ
තැවෙන හදවතක

කොඳුරයි හඬක් මද නළ හා මුසුව
කොඳුරයි ගෙනෙමින් මතක සුන්ව ගිය සිහින ගැන
තවත් මෙහි කුමට රැඳෙනුද නුඹ
නිඹඳ මා විමසමින්

අනුවාදය - සමන්මලී අභයසිරි


Like a joy on the heart of a sorrow,
The sunset hangs on a cloud;
A golden storm of glittering sheaves,
Of fair and frail and fluttering leaves,
The wild wind blows in a cloud.

Hark to a voice that is calling
To my heart in the voice of the wind:
My heart is weary and sad and alone,
For its dreams like the fluttering leaves have gone,
And why should I stay behind?

Sarojini Naidu