බාලවිය පියමං කල දා......

ඈත ඈතම දුර අතීතෙක

හීනයක් විය මා දෙනෙත් මත

බැබලි බැබලී එකළු කරමින්

උදා හිරු කිරණ සේ

හෙමි හෙමින් බැඳි පවුරෙකි

හීනයෙන් මා වෙන් කොට

බිඳෙන් බිඳ නැග

අහස පිසිනා තෙක්ම උස්වූ

අඳුර ඝනඳුර පමණි  අද

වැසූ සෙවනැල්ලෙන්  ළහිරු රැස

මුදු සුමුදු එළිය දෙන හීනය

මා වෙතට නො එන්නට

කළුවරෙන් කළුව ගිය මා දෑත

යොදයි වෙර තනන්නට සිදුරක්

දකින්නට හීන අරුණළු

ගෙනෙන්නට එළි පොදක්

සුනු විසුනු කර දමමි මේ පවුර

පළවා අඳුරු සෙවනැල්ල

දස දහස් හිරු දිලී පායාවි

යලි හීන සදමින් නෙතු අග

අනුවාදය  - සමන්මලී අභයසිරි

As I Grew Older

============

It was a long time ago.

I have almost forgotten my dream.

But it was there then,

In front of me,

Bright like a sun—

My dream.

And then the wall rose,

Rose slowly,

Slowly,

Between me and my dream.

Rose until it touched the sky—

The wall.

Shadow.

I am black.

I lie down in the shadow.

No longer the light of my dream before me,

Above me.

Only the thick wall.

Only the shadow.

My hands!

My dark hands!

Break through the wall!

Find my dream!

Help me to shatter this darkness,

To smash this night,

To break this shadow

Into a thousand lights of sun,

Into a thousand whirling dreams

Of sun!

Langston Hughes