මම වෙමි චාලි ! - Je suis Charlie !

2015 ජනවාරි 15 වෙනිදා උදෑසන අල් කයිඩා සාමාජිකයින් දෙදෙනෙකු ප්‍රංශ පුවත්පත් කාර්යාලයක් වෙත එල්ල කල වෙඩි තැබීමකින් සහ තවත් වෙඩි තැබීම් ගණනාවකින් බොහෝ දෙනෙකු මියයාමේ සිද්ධිය ඇසුරෙන් ලිවීමේ හා කතා කිරීමේ නිදහස පිළිබඳ උද්යෝග පාඨය ලෙස Je suis Charlie !   යොදාගැනිණි. ඒ නිමිති කොටගෙන ඉන්දියානු කිවිඳියක වන ශෘති දාස් විසින් ලියූ මේ කව සිංහලට නගන්නට දැරූ තැතකි මේ.

This is a translation of the poem ' Je suis Charlie ! ' by Dr Shruti Das

මම වෙමි චාලි !
මම වෙමි චාලි !

නෙක දෙසින් නැග
මුසුව වැගිරෙන
නිසල වාතලයට
උණුසුම් හුස්ම පිඹිනා
මේ හැඟුම්බර ඝෝෂාව
කළතා විමසයි හදවත්
ජාති ආගම් වර්ණ
සවිවර මායිම් බාධක
විවර තුළින් රිංගා

"වැළපෙයි පැරිසිය" සිරස්තලයකි පුවත් පත්!
මහ හඬින් කෑගසා වැළපෙන
පැරිසිය මතු නොව මුළු ලොව
උගුරු ලේ රහ වනතෙක්ම
හැම පිටුවක්ම
මුල් පිටුද මැද පිටුද අග පිටුද පුරාවට
වැදගත් නොවැදගත් සැම තැනම
ලොකු කුඩා අකුරින් වුව
ලියැවුණු පුවතකි
තවත් එක් දිනක් ගැන

වැළපෙයි ආගමද දහමද
වැළපෙයි ශාස්තෘවරයාණන්ද
වැළපෙයි වගුරු හා මහ වනවදුලු
භාරතයෙහි හා ලක්දිවත්
වැළපෙයි වැලිකතර මැදපෙරදිග
නිදාසිටි යක්ෂයා අවදිවී
වැරදි වැටහීම් නම් ගිණිකඳු වලින්
උතුරා ඇද හැලෙන ලෝදිය මතින් නැග
ලේ පිපාසයෙන් දැවෙමින්
ඇවිද යයි අප අතර සොයමින් ගොදුරු

මම වෙමි චාලි!
ගයයි හැම මුව
ලියයි හැම පන්හිඳ
මිදී ගල්වුන දෑස් තෙත් වෙයි
උණු කඳුලු වැගිරී
රන් බඳුන් වල ලූ
අභිමානය බිඳෙයි
බිය නම් යකුළු පහරින්
ශිශිරයේ මුදු කිරණ වුව වසා
නැගේ අඳුරු සෙවනැළි පවෙහි
වගුරුවමින් ලේ

නෑසේ උකුස්සන් හට
උන් මෙහෙයවන්නන්ගේ හඬ
සඟවා ගනී
සිංහයින් සිය කෙසර
මොණරුන්ද පිළ් කළඹ
සාමයේ ශ්වේත දද
ඉදිරී වැටෙන්නට මෙනි
කැපී ඇඹරී සුන්ව ගොස්
සැකයේ තියුණු දැති අතර
මහත් වේදනාවෙන් ද බය බිරාන්තව
ලෝකය ගයනු ඇසේ
වෙලුම් පටියෙන් වෙලූ දිවකින්
ඔසු ගැල්වූ හඬකින්
සැලෙන දෑතින් පහන් ගෙන
රුදුරු පෙරදිනෙක මතක ගැන
සොඳුරු මතුදිනෙක හීන ගැන
ගයයි ලෝකය මෙලෙස

මම වෙමි චාලී ....!

සමන්මලී අභයසිරි

=====================================================

Je Suis Charlie !
Je Suis Charlie !
the voices merge and pour out
into the air, stoned and still,
wanting the warmth of breath.
The noise and sentiments cross
porous borders of nations and minds
they flow across borders of colour,
gender and age.

“Paris Mourns”: scream headlines,
and they will,
till they are hoarse and enter
from significant to insignificant middle pages
to scroll unnoticed in mini typescript.
Another day has passed.

Religion mourns, the Prophet mourns,
mourn the swamps and forests
of India and Lanka,
mourn the hills of Afghanistan
and the valleys of Pakistan.
The slumbering devil
rises green and hungry
from the molten lava of induced hate
and misunderstood faith,
vainglorious, bathed in blood.

Je Suis Charlie –
says every pen
says every tongue.
many frozen eyes have found fresh warm tears.
Tentacles of fear reach out
to crush quietly groomed vanity
in well oiled barrels of gold.
Satan rises to shadow a pale winter sun
and bloody the bloodless poles.

No falcon hears the falconer.
The lions and the peacock
bury their sheen,
flags of truce and faith are giddy ,
churned and shredded in fast moving gyres.
In pain and terror,
with medicated voice , plastered tongues
and candles in shaking hands,
mixing memory with desire
the world sings-
Je suis Charlie !