විශ්ව විද්‍යාලයේ මට අම්මා කෙනෙක් සිටියාය. මට පමණක් නොවේ ඇගේ ඇසුර ලැබූ හැම කෙනෙකුටම ඈ අම්මා වූවාය. ආදරණීය අම්මා වූවාය. ඇය එකල සත්ත්ව විද්‍යා අංශ ප්‍රධානී මහචාර්ය නාලිනී රත්නසිරි ය. එතුමිය බොහෝ දරුවන්ට මුළු හදින් ආදරය කලත් අම්මා කෙනෙක් නොවූවාය. එසේ මව් පදවි නොලදත් බොහෝ දරුවනට අම්මා වූ සැබෑ අම්මාවරු කොතෙක් ඇද්ද? මවක වන්නට නොහැකි වූ සොවින් ගැයූ ගී අපේ සිංහල ගීත සාහිත්‍යයේ හමුවෙන බව මතකයට ආවේ ඊයේ මා අළුතින් ඇසූ ගීයක් නිසයි.
- තරුත් නිදියන රාත්‍රියේ
- ============
- තරුත් නිදියන රාත්‍රියේ
හීත පිනි කැට පාගමින්
හඬක් නොනැගෙන ලෙසට වැඩියා...
සුරංගනාවෝ..!
අපේ කුටියේ යහන අද්දර
සමන් මල් සුවඳේ එතී
එබී බැලුවා මා තුරුල්ලේ
කවුරු හෝ උණුසුම් වෙති‍යි..
සඳෙන් ගෙන ආ සුවඳ කුංකුම
නැවත දිව සලුවේ ඔතා..
කිරි සුවද නැති නිසා කුටියේ
සුරඟනන් ආපසු ගියා....!
සුරඟනන් වරින් වර අප නිදන කුටියට එබිකම් කලේ මා තුරුළේ උණුසුම් වන කිරිකැටියෙකු දකින්නයි ඒ නොදුටු සුරඟනන් ආපහු ගියේ සඳෙන් ගෙන ආ සුවඳ කුංකුමත් රැගෙනයි මට නොදී.
ඉතා මිහිරි ලෙස මේ වේදනාව මෙහි ලියවී තිබෙණවා .
තිළිණි අතුකෝරාළ ලියූ , නෙලූ අධිකාරී ගැයූ , දර්ශන රුවන් දිසානායක සංගීතවත් කල මේ ගීය අසමු දැන්.
මේ දුක කියැවෙන තවත් ගී තිබෙනවා මේත් එවන් ගීයක්. දරුවෝ ඇති අම්මාලා දරු සුරතල් බලද්දී හිතෙන් හඬාවැටෙන්නී ඈ. ඉතාමත් සංවේදී පද පෙලක්.
දරුවෝ ඇති අම්මාලා
=============
දරුවෝ ඇති අම්මාලා
දරු සුරතල් පෙන්නාලා
හඬවා නෙත මා
සිත පාරනවා දරුවෝ
නැත මා පතලා
හඬනා කිරි දරුවෝ
තුරුල පුරා පැතුවා
පවු පුරවා සංසාරයේ
මවු පදවිය නැතුවා
කුරුළු මුවෝ සතුනේ
දරු සෙනෙහේ විඳිනා
මිනිස් බවේ මහිමේ මගේ
මට දරුවෝ නොදෙනා
වනයේ වෙසෙන සතා සිවුපාවාටත් ඇති මේ පින ඈට නැත්තේ ඇයිදැයි ඈ අසන්නී හද දවන වේදනාවෙනි. එමතුද නොවේ ඈ අසන්නී පින් ඇති නිසා ලැබූ මිනිස් බවේ මහිම කිමැයි දරුවන් නැතිදා. ඈ ඇගේ දෛවය කෙරෙහි යම් ද්වේශ සහගත බැල්මක් හෙලන්නා සේ මට හැඟේ.
අසන්න මේ ගීය - විඳින්න ඇගේ වේදනාව - ගයන්නී නීලා වික්‍රමසිංහ.
- කිරි අම්මාවරු දනට වඩිනවා
- ===================
- අන් කුසකින් බිහිවූවත් තම කුසින් බිහිවූ සේම දරුවෙකුට ආදරය දක්වන්නට ඇයට හැකිය - කැත කුණු අතගා නිදිවරමින් ඈ මේ දරුවා රකින්නීය. මතු භවයේ මේ පුතුගේ අම්මා වන්නට පතන්නීය.නුඹගෙන් දරු සුරතල් බැලුවා මිස මවු පදවිය නැත මා පතලා මතු බවයේ මා දනට වඩින්නම් නුඹ බිහිකර කිරි මව වීලා
- නෙත නිදිවරමින් කැත කුණු අතගා මම නුඹ හැදුවෙමි දුක් විඳලා එනමුදු කුසයේ හොවමින් බිහිකර ඇඟ ලේ කිරි කර නැත පොවලා
- ගීය ගයන්නී චන්ද්‍රලේඛා පෙරේරා . හෙක්ටර් විජේසිරිගේ මේ අපූරු සංකල්පනාව ගීතයක් බවට පෙරළුවේ රෝහණ වීරසිංහයන්.මවු ගුණය ගැහැණියක තුල සහජයෙන් පිහිටන ගුණයකි. දරුවන් බිහිකලත් නොකලත් ගැහැණියක් අම්මා කෙනෙකි. කුඩා දැරිවියක් බෝනික්කෙකු නලවන්නේ ඒ සහජ මවු ගුණය නිසා නොවේද?
- ඇසට කඳුළු ගෙනෙන මේ ගීයත් අපි අසමු.
- සමන්මලී අභයසිරි
No comments:
Post a Comment